Η ελπίς τονίζει τας δειλάς καρδίας και αναδεικνύει κρατεράς και ανδρείας, ίνα αντιμετωπίσωσι τας συμφοράς.
Η ελπίς είναι πρόοδος, ανάπτυξις και προαγωγή.
Εάν άρης την ελπίδα εκ του κόσμου, ο κόσμος θα εξηφανίζετο.
Η ελπίς είναι η δημιουργός δύναμις όλων των αγαθών.
Η ελπίς τρέφει και ζωογονεί.
Νομίζω ότι αν θα έπρεπε να επιλέξουμε μία λέξη για να προϋπαντήσουμε το νέο έτος αυτή θα ήταν η λέξη ελπίδα. Ίσως γιατί μέσα από τα βιώματα και τα ερεθίσματα του 2013 πολλοί αισθανθήκαμε ότι έχει χαθεί από τη ζωή μας. Σ’ αυτό όμως έγκειται και η δυναμική της ελπίδας, ότι είναι δύναμη που δημιουργεί όλα τα αγαθά, είναι αυτή που τρέφει και ζωογονεί. Και είναι πραγματικά συνταρακτικά τα παραπάνω λόγια: «Αν αποσύρεις την ελπίδα από τον κόσμο, ο κόσμος θα αφανιστεί». Αυτή είναι η δύναμη που στερεώνει την προσμονή του αγαθού, αυτή είναι το στήριγμα του κόσμου.
Το 2014 επίσημα έχει χαρακτηριστεί ως έτος διεθνώς αφιερωμένο στην οικογένεια. Αυτή η τοποθέτηση ίσως είναι μια ευκαιρία να ανασκουμπωθούμε, να προβληματιστούμε, να διορθωθούμε και να έχουμε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Η οικογένεια είναι το πρώτο ανθρώπινο σύμπλεγμα. Είναι ο πρώτος πυρήνας μέσα στον οποίο ο άνθρωπος πρέπει να σταθεί με ήθος, να διαπλάσει χαρακτήρες, να εκπαιδεύσει και να εκπαιδευτεί, να στηρίξει και να στηριχτεί, να δώσει ζωή και να πάρει ζωή, να δώσει αγάπη και να πάρει αγάπη, να ζήσει με υπομονή, με χαμόγελο και ελπίδα. Να θέσει κανόνες και όρια, να σέβεται και να τον σέβονται, να νοιάζεται και να τον νοιάζονται, να κατανοεί και να τον κατανοούν. Και όταν κάποια στοιχεία από τα παραπάνω δεν πληρούνται, να ελπίζει. Διότι όπως αναφέρει ο Άγιος Νεκτάριος αυτή και μόνο ενδυναμώνει τα πάντα, τα καλλωπίζει, τα τελειοποιεί, τα εξασφαλίζει και τα προάγει.
Ο αγώνας είναι μεγάλος, συνεχής αλλά δημιουργικός και ωραίος. Σήμερα ιδίως, που η οικογένεια βάλλεται από παντού και κλονίζεται πρώτα αυτή μια που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που θαρρείς ότι έχει βάλλει στόχο να πνίξει την οικογένεια από τα γεννοφάσκια της, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, πριονίζοντας τα αρχικά πρόσωπα που την αποτελούν, τον άνδρα και τη γυναίκα. Αλλά και το δημιούργημα αυτών, που το έχει μεταποιήσει σε καταναλωτικό προϊόν. Αυτή η κοινωνία θέλει να δημιουργήσει άλλες αρχές στην οικογένεια, με άλλα πρόσωπα του ιδίου φύλου, με παιδιά κατά παραγγελία, και γονείς πνευματικά και συναισθηματικά
απομακρυσμένους από την ευθύνη της οικογένειας αλλά και της διαπαιδαγώγησης.
Εάν αναλογισθούμε όλα τα παραπάνω μαζί με τα πάμπολλα αρνητικά ερεθίσματα που δημιουργούνται και εκκολάπτονται μέσω της κοινωνίας, πρέπει να σταθούμε με σοβαρότητα, ευθύνη και δημιουργική ομοψυχία. Έχοντας συνεχώς στη σκέψη μας πως, όταν κάτι πάει στραβά, πάντα να προσπαθούμε και να ελπίζουμε!
Μαριάννα Ζήση
Πηγή: http://www.enromiosini.gr/
Η ελπίς είναι πρόοδος, ανάπτυξις και προαγωγή.
Εάν άρης την ελπίδα εκ του κόσμου, ο κόσμος θα εξηφανίζετο.
Η ελπίς είναι η δημιουργός δύναμις όλων των αγαθών.
Η ελπίς τρέφει και ζωογονεί.
Νομίζω ότι αν θα έπρεπε να επιλέξουμε μία λέξη για να προϋπαντήσουμε το νέο έτος αυτή θα ήταν η λέξη ελπίδα. Ίσως γιατί μέσα από τα βιώματα και τα ερεθίσματα του 2013 πολλοί αισθανθήκαμε ότι έχει χαθεί από τη ζωή μας. Σ’ αυτό όμως έγκειται και η δυναμική της ελπίδας, ότι είναι δύναμη που δημιουργεί όλα τα αγαθά, είναι αυτή που τρέφει και ζωογονεί. Και είναι πραγματικά συνταρακτικά τα παραπάνω λόγια: «Αν αποσύρεις την ελπίδα από τον κόσμο, ο κόσμος θα αφανιστεί». Αυτή είναι η δύναμη που στερεώνει την προσμονή του αγαθού, αυτή είναι το στήριγμα του κόσμου.
Το 2014 επίσημα έχει χαρακτηριστεί ως έτος διεθνώς αφιερωμένο στην οικογένεια. Αυτή η τοποθέτηση ίσως είναι μια ευκαιρία να ανασκουμπωθούμε, να προβληματιστούμε, να διορθωθούμε και να έχουμε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Η οικογένεια είναι το πρώτο ανθρώπινο σύμπλεγμα. Είναι ο πρώτος πυρήνας μέσα στον οποίο ο άνθρωπος πρέπει να σταθεί με ήθος, να διαπλάσει χαρακτήρες, να εκπαιδεύσει και να εκπαιδευτεί, να στηρίξει και να στηριχτεί, να δώσει ζωή και να πάρει ζωή, να δώσει αγάπη και να πάρει αγάπη, να ζήσει με υπομονή, με χαμόγελο και ελπίδα. Να θέσει κανόνες και όρια, να σέβεται και να τον σέβονται, να νοιάζεται και να τον νοιάζονται, να κατανοεί και να τον κατανοούν. Και όταν κάποια στοιχεία από τα παραπάνω δεν πληρούνται, να ελπίζει. Διότι όπως αναφέρει ο Άγιος Νεκτάριος αυτή και μόνο ενδυναμώνει τα πάντα, τα καλλωπίζει, τα τελειοποιεί, τα εξασφαλίζει και τα προάγει.
Ο αγώνας είναι μεγάλος, συνεχής αλλά δημιουργικός και ωραίος. Σήμερα ιδίως, που η οικογένεια βάλλεται από παντού και κλονίζεται πρώτα αυτή μια που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που θαρρείς ότι έχει βάλλει στόχο να πνίξει την οικογένεια από τα γεννοφάσκια της, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, πριονίζοντας τα αρχικά πρόσωπα που την αποτελούν, τον άνδρα και τη γυναίκα. Αλλά και το δημιούργημα αυτών, που το έχει μεταποιήσει σε καταναλωτικό προϊόν. Αυτή η κοινωνία θέλει να δημιουργήσει άλλες αρχές στην οικογένεια, με άλλα πρόσωπα του ιδίου φύλου, με παιδιά κατά παραγγελία, και γονείς πνευματικά και συναισθηματικά
απομακρυσμένους από την ευθύνη της οικογένειας αλλά και της διαπαιδαγώγησης.
Εάν αναλογισθούμε όλα τα παραπάνω μαζί με τα πάμπολλα αρνητικά ερεθίσματα που δημιουργούνται και εκκολάπτονται μέσω της κοινωνίας, πρέπει να σταθούμε με σοβαρότητα, ευθύνη και δημιουργική ομοψυχία. Έχοντας συνεχώς στη σκέψη μας πως, όταν κάτι πάει στραβά, πάντα να προσπαθούμε και να ελπίζουμε!
Μαριάννα Ζήση
Πηγή: http://www.enromiosini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου