Απόψε η πανσέληνος, παράπονα μου κάνει

Εκτέλεση: Μαρία Καλογεράκη - Γιώργης Σαρρής

Τα μάτια είναι δυο πηγές,που πάντα δάκρυα τρέχουν...
Και στον καημό και στην χαρά...
Την ίδια λάμψη έχουν...
Σφίγγω τα μάτια δυνατά...
Μα δάκρυα γεμίζουν...
Μ'αυτά...
Αντίς διαμαντικά...
Το πρόσωπο στολίζουν...
Απόψε η πανσέληνος...
Παράπονα μου κάνει...
Γιατί...;
Γιατί από ψες ως σήμερο...
Το φως τσης έχει λιγάνει...
Ποτές μου δεν εζήτηξα απ'τον Θεό βοήθεια...
Μόνο εδά...
Που πιάστηκα στου έρωτα τα δίχτυα...
Αγρίμι ήμουνα λεύθερο μα πιάστηκα στα δίχτυα του έρωτα, που μού στησε...εις τα βουνά μια νύχτα...
Μόνο ο έρωτας μπορεί κορμί να ηρεμήσει...
Και ότι άγριο του βρει με γλύκα να ποτίσει...
Όντε ξυπνάς γαρδένια μου, στολίζεις την ζωή μου...
Γιατί σκορπάς τη μυρωδιά...π'αρέσει στην ψυχή μου...
Μα σαν το βράδυ έρχεται...φοβούμαι να πλαγιάσω...
Μην ξεχαστώ στο όνειρο...στον ύπνο...και σε χάσω...
Το δειλινό σαν έρχεται...σκέψεις καταλαγιάστε...
Τσ' αγάπης μου το σπιτικό...αμέτε κι αγκαλιάστε...
Να 'μουν το μαξιλάρι σου...
Το στρώμα που πλαγιάζεις...
Του στεντονιού σου οι κλωστές...
Το σώμα που αγκαλιάζεις...
Βραδυά σαν την αποψινή...
Δεν έχω ζήσει άλλη...
Κι έχεις γενεί μες την ζωή...
Ανάμνηση μεγάλη...
Δεν την μπορώ τη λησμονιά τς αγάπης τση δικής σου...
Γιατί...;
Γιατί στερεύουν οι χαρές...που έζησα μαζί σου...