Η μετακόμιση δεν μπορεί να στηρίζεται στο "έχειν".
Η μετακόμιση γίνεται στη χώρα της καρδιάς.
Σε ό,τι μας δίνει αληθινή και γνήσια χαρά.
Ό,τι μας δίνει διάρκεια.
Κι αυτό είναι η αγάπη.
Είναι το μοίρασμα.
Είναι η συνάντηση με τους άλλους.
Ό,τι μας κάνει να λειτουργούμε όχι μόνο με το μυαλό, αλλά με την καρδιά.
Χρειαζόμαστε γνήσια συναισθήματα, που να έχουν διάρκεια και να μας βοηθούν να σκεφτόμαστε με γνώμονα και τους άλλους.
Την ίδια στιγμή ο νους μας χρειάζεται να μας βάζει "μέτρο", όριο, εκεί που δεν βλαπτόμαστε ούτε βλάπτουμε.
Κι από κει και πέρα ξεκινά ο κόπος.
Η διάθεση για προσφορά, ακόμη και για μικρές ή μεγαλύτερες θυσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου