Πάσχα είναι...

Πάσχα δεν είναι ευκαιρία, να σμίγουμε για το καλό...
Είναι γιορτή που δεν τελειώνει, το αιώνιο, το αληθινό...
Πάσχα δεν είναι οι λαμπάδες, που τις ξεχνάμε στην στιγμή...
Είναι σκυμμένοι Γεροντάδες, με το ανέσπερο κερί...
Πάσχα δεν είναι ο ουρανός που λάμπει, από φωτιές, βεγγαλικά...
Είναι οι αγνές ψυχές που αστράφτουν, στου Χρυσοστόμου τα ρητά...
Πάσχα δεν είναι ο οβελίας, που θα ψηθεί στην εξοχή...
Είναι το Έαρ της Μαρίας, που Νικητής θ΄ αναστηθεί!
Ω Κύριε, πότε θα περάσεις τις ψυχές μας απέναντι;
Από του κόσμου τα αδάκρυστα τα... χρόνια πολλά
Στο λαμπρό Σου πανηγύρι...
Εκεί που μόνο το Χριστός Ανέστη ακούγεται δίχως σταματημό;
Ω Κύριε, πότε θα Σε νοιώσουμε ...πότε θα Σε ζήσουμε;

Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες Αυτόν.