Το Ιερό του Ναού

Είναι το μέγα θυσιαστήριο
Όπου, σε κάθε Λειτουργία
Θυσιάζεται "αναίμακτα" (χωρίς να τρέξει αίμα)
Ο Θεάνθρωπος Χριστός
Με τη μετατροπή του ψωμιού και του κρασιού
Σε αληθινό Σώμα και Αίμα Του (Θεία Μετάληψη).
Στην κόγχη  του Ιερού, ψηλά, ζωγραφίζεται η  Παναγία
Ενώνοντας τον ουρανό (τρούλο) με τη γη (έδαφος).
Η Παναγία ένωσε ουρανό και γη
Κάνοντας παιδί της και γεννώντας ως άνθρωπο τον Θεό.
Σ΄ αυτή την εικόνα έχει την αγκαλιά της ανοιχτή
Προστατεύοντας και ενώνοντας τους πάντες
Ενώ μπροστά της, σ΄ ένα κύκλο από γαλάζιο φως
Εικονίζεται ο Χριστός.
Αυτή η εικόνα ονομάζεται "Πλατυτέρα των Ουρανών" (πιο πλατιά από τους Ουρανούς)
Επειδή ο Θεός "δε χωράει στον ουρανό"
Αλλά έγινε άνθρωπος και χώρεσε στη μήτρα της Θεοτόκου.
Στο κέντρο του  Ιερού υπάρχει η Αγία Τράπεζα.
Συμβολίζει τον Τάφο του Χριστού.
Πάνω σ΄ αυτήν τοποθετείται το Ευαγγέλιο και τα Τίμια Δώρα (το Σώμα και  το Αίμα του Χριστού). Μέσα της, αν ο Ναός είναι εγκαινιασμένος, υπάρχουν κομματάκια από Άγια λείψανα.
Αριστερά της  Αγίας Τράπεζας, στον τοίχο, υπάρχει  ένα άνοιγμα (θυρίδα)
Που συμβολίζει το σπήλαιο της γέννησης του  Χριστού.
Λέγεται Αγία Πρόθεση (προ + θέση)
Επειδή εκεί είναι η θέση των Τιμίων Δώρων πριν τοποθετηθούν στην Αγία Τράπεζα.
Η ζωή του  Χριστού στη γη άρχισε στο σπήλαιο (στη φάτνη)
Πέρασε από τον Τάφο και ολοκληρώθηκε με την Ανάσταση.
Και η Λειτουργία, που είναι  "επανάληψη" της ζωής του Χριστού
Αρχίζει από την Πρόθεση (σπήλαιο)
Περνά από την Αγία Τράπεζα (Άγιος Τάφος)
Και τελικά αφήνει τον Τάφο κενό (άδειο)
Αφού τα Τίμια Δώρα επιστρέφουν για λίγο στην Πρόθεση
Για να φυλαχτούν τελικά μέσα στο σώμα των πιστών και του Ιερέα
Ο οποίος "καταλύει" (καταναλώνει) όση θεία Μετάληψη δεν έχουν μεταλάβει οι χριστιανοί.