Σ΄αγαπώ, σε λατρεύω

Σ' αυτά τα δυο ρήματα στηρίζεται η ζωή μας

Η δική μου και η δική σου

Όταν σ' ακούω να μου λες, "σ΄αγαπώ, σε λατρεύω"

Και τα ανταποδίδω, σ' αγαπώ, σε λατρεύω, ψυχή μου.
Έτσι προσευχόμαστε κάθε μέρα
Έτσι ζημώνεται το φρέσκο ψωμί, η καθημερινή τροφή μας.
Για φαντάσου, από δυο λέξεις
Από δυο ρήματα κρέμεται η ζωή μας.
"Σ΄αγαπώ, σε λατρεύω".
Σ' αυτήν, που ανακατεύει τις ημερομηνίες με τα μαλλιά της
Ματώνει τα νύχια βαθειά στην άμμο να στερεώσει τα όνειρα
Από θάλασσα, κοχύλια και άνεμο.
Σ' αυτήν, που έμαθε από τη μάνα της τη γλώσσα των αερικών
Να τρέχει πίσω από το απρόβλεπτο δεμένη
Από το χρησμό συλλαβών ακατανόητων και μοιραίων.
Σ'αυτήν, που ξεμυάλισε τον χρόνο και επανέφερε την αιτία των όντων
Στην καταγωγική τους σχέση με το άφατο της ύπαρξής της.
Σ'αυτήν, την πληγωμένη από τη μωρία και την καταισχύνη
Σοφίας βλάσφημης και μορφωμένης στην αγένεια του κόσμου.
Σ' αυτήν, που ξεμυάλισε τον χρόνο και στον ίσκιο της ζωής
Μ' ένα κερί στο χέρι ανιχνεύει μυστικά και προφητείες ξεχασμένες.
Σ' αυτήν που ξεμυάλισε και ξεμυαλίστηκε έτσι ξαφνικά
Σ' αυτήν, που άνοιξε μια τρύπα γαλάζιου ουρανού στο σκοτεινό τοπίο
Σ΄αυτήν...
Όταν τα φτερά των αγγέλων βρίσκονται μέσα στις φωλιές των άστρων
Και τα φοράνε οι ευχές που ανέβηκαν στον ουρανό από την καρδιά μου
Επιστρέφουν να με βρουν ανεβασμένο στον πύργο
Που έχτιζες με τα χέρια σου στην άμμο.
Μη κλαις, που πέφτουν οι ευχές με άδειες αγκαλιές στης αμμουδιάς τα κάστρα...
Όνειρo ήταν και πάει...όνειρο μονάκριβο, όνειρο μοναδικό, ομορφότερο από τα όνειρα
Έξοδος στον ανοιχτό ορίζοντα και στον ουρανό
Ανεπανάληπτη αγάπη και έρωτας μεγάλος, μια ανείπωτη ευτυχία.
Και...χάθηκε.
Έτσι σαν αστραπή φώτισε το στερέωμα και έσβησε μέσα στη βροχή.

Πηγή: http://blogspotcom-asma.blogspot.com/