Ο Θεός κάθε στιγμή
Χαϊδεύει με την αγάπη Του
Τις καρδιές όλων των ανθρώπων
Αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε
Γιατί οι καρδιές μας έχουν πιάσει πουρί.
Όταν καθαρίσει την καρδιά του ο άνθρωπος
Συγκινείται, διαλύεται, τρελαίνεται
Γιατί βλέπει τις ευεργεσίες ,τις καλωσύνες του Θεού
Που όλους τους αγαπά το ίδιο.
Για αυτούς που ταλαιπωρούνται, πονάει.
Για αυτούς που ζουν πνευματική ζωή, χαίρεται.
Είναι αρκετό και μόνον οι ευεργεσίες του Θεού, αν τις σκεφθεί μια φιλότιμη ψυχή
Να την τινάξουν στον αέρα.
Πόσο μάλλον, εάν σκεφθεί και τις πολλές της αμαρτίες και την πολλή ευσπλαχνία του Θεού!
Όταν βλέπει ο άνθρωπος την φροντίδα του Θεού
Αν έχουν καθαρίσει τα μάτια της ψυχής του, αισθάνεται και ζει όλη την θεία πρόνοια
Με την ξεφλουδισμένη ευαίσθητη καρδιά του και διαλύεται πια από την ευγνωμοσύνη.
Παλαβώνει με την καλή έννοια.
Γιατί οι δωρεές του Θεού, όταν ο άνθρωπος τις αισθάνεται
Δημιουργούν ρωγμή στην καρδιά του, την ραγίζουν.
Έπειτα, καθώς το χέρι του Θεού χαϊδεύει την φιλότιμη καρδιά και εγγίζει την ρωγμή
Τινάζεται εσωτερικά ο άνθρωπος και μεγαλώνει η ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό.
Όσοι αγωνίζονται και συναισθάνονται την αμαρτωλότητα τους και τις ευεργεσίες του Θεού
Και εμπιστεύονται τον εαυτό τους στην μεγάλη Του ευσπλαχνία
Ανεβάζουν την ψυχή τους στον Παράδεισο με πολλή σιγουριά
Και με λιγότερο κόπο σωματικό.
Χαϊδεύει με την αγάπη Του
Τις καρδιές όλων των ανθρώπων
Αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε
Γιατί οι καρδιές μας έχουν πιάσει πουρί.
Όταν καθαρίσει την καρδιά του ο άνθρωπος
Συγκινείται, διαλύεται, τρελαίνεται
Γιατί βλέπει τις ευεργεσίες ,τις καλωσύνες του Θεού
Που όλους τους αγαπά το ίδιο.
Για αυτούς που ταλαιπωρούνται, πονάει.
Για αυτούς που ζουν πνευματική ζωή, χαίρεται.
Είναι αρκετό και μόνον οι ευεργεσίες του Θεού, αν τις σκεφθεί μια φιλότιμη ψυχή
Να την τινάξουν στον αέρα.
Πόσο μάλλον, εάν σκεφθεί και τις πολλές της αμαρτίες και την πολλή ευσπλαχνία του Θεού!
Όταν βλέπει ο άνθρωπος την φροντίδα του Θεού
Αν έχουν καθαρίσει τα μάτια της ψυχής του, αισθάνεται και ζει όλη την θεία πρόνοια
Με την ξεφλουδισμένη ευαίσθητη καρδιά του και διαλύεται πια από την ευγνωμοσύνη.
Παλαβώνει με την καλή έννοια.
Γιατί οι δωρεές του Θεού, όταν ο άνθρωπος τις αισθάνεται
Δημιουργούν ρωγμή στην καρδιά του, την ραγίζουν.
Έπειτα, καθώς το χέρι του Θεού χαϊδεύει την φιλότιμη καρδιά και εγγίζει την ρωγμή
Τινάζεται εσωτερικά ο άνθρωπος και μεγαλώνει η ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό.
Όσοι αγωνίζονται και συναισθάνονται την αμαρτωλότητα τους και τις ευεργεσίες του Θεού
Και εμπιστεύονται τον εαυτό τους στην μεγάλη Του ευσπλαχνία
Ανεβάζουν την ψυχή τους στον Παράδεισο με πολλή σιγουριά
Και με λιγότερο κόπο σωματικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου