Εσύ δεν είσαι από πανιού λωρίδα καμωμένη,
είσαι από αίμα και καπνούς κι από φωτιά βγαλμένη.
Εσύ πετούσες σαν αητός πάνω από ηρώων κεφάλια.
Σελάγιζες σε πέλαγα, σε κάμπους σε ακρογιάλια.
Πάνω από νίκες άμετρες το φλάμπουρό σου εστήθη,
και πάντα δρόμο σ’ άνοιγαν μές στων εχθρών τα πλήθη,
τα χέρια που σε βάσταγαν, τ’ ανδρειωμένα χέρια
για να σε μπήξουν σε κορφές, σ’ απάτητα λιμέρια...
είσαι από αίμα και καπνούς κι από φωτιά βγαλμένη.
Εσύ πετούσες σαν αητός πάνω από ηρώων κεφάλια.
Σελάγιζες σε πέλαγα, σε κάμπους σε ακρογιάλια.
Πάνω από νίκες άμετρες το φλάμπουρό σου εστήθη,
και πάντα δρόμο σ’ άνοιγαν μές στων εχθρών τα πλήθη,
τα χέρια που σε βάσταγαν, τ’ ανδρειωμένα χέρια
για να σε μπήξουν σε κορφές, σ’ απάτητα λιμέρια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου